ضرورت مدیریت ایمنی معابر شهری
مدیریت ایمنی معابر شهری
در این مطلب نگاهی به اهمیت مدیریت ایمنی معابر شهری و رویکردهای کلی در این زمینه خواهیم داشت.
تقریبا نیمی از تلفات تصادفات ترافیکی و تعداد قابل توجهی از مصدومیتهای شدید ناشی از تصادفات در معابر و بزرگراههای شهری رخ میدهند.
به دلیل تنوع کاربران حملونقل شهری و نزدیکی آنها به جریان ترافیک، کاربران آسیب پذیر (دوچرخه سواران، عابران پیاده، کودکان و سالخوردگان) در معرض خطر جدی هستند.(+)
بنابراین بسیاری از شهرهای بزرگ با نرخ بالای تلفات ترافیکی مواجه اند.

در برخی از کشورهای در حال توسعه، بیش از ۶۰ درصد از تلفات، عابران پیاده و دوچرخه سواران هستند (+) و خطر آسیب شدید برای کاربران آسیب پذیر معابر شهری، هم به دلیل افزایش جمعیت شهرها و هم به دلیل افزایش تعداد وسایل نقلیه، رو به رشد است.
این در حالیست که جمعیت شهرهای توسعه یافته مانند لندن و نیویورک نیز در حال افزایش است.
در همین مدت تا سال ۲۰۳۰، تعداد وسایل نقلیه جهان از ۱ میلیارد دستگاه به ۵/۲ میلیارد خواهد رسید (+) و وسعت زمین موردنیاز برای این تغییرات عظیم، ۲ برابر خواهد شد.
گروههای سنی و ایمنی معابر شهری
تغییر در جمعیت گروههای سنی میتواند منجر به افزایش تعداد کاربران آسیب پذیر معابر شهری شود.
بسیاری از کشورها و شهرهای با درآمد بالا با افزایش سهم ساکنان سالخورده با نیازهای جابه جایی منحصر و در معرض خطر روبرو هستند.
در همین حال شهرهای جنوب صحرای بزرگ آفریقا، رشد قابل توجهی در جمعیت جوان خود تجربه میکنند.
در سال ۲۰۵۰، متوسط سن شهروندان در ژاپن ۵۴ سال خواهد بود درحالیکه برای کشور نیجریه، این عدد ۲۸ پیش بینی میشود(+).
نیازهای مختص این دو گروه سنی در زمینه حملونقل و ایمنی معابر شهری، نیاز به سیاست گذاری و طراحی بر اساس سیستم ایمن دارد.

بنابر دلایلی که ذکر شد، ایمنی معابر شهری باید در کانون مرکزی توجه هنگام تصمیم گیری در خصوص برنامه ریزی شهری باشد.
به علاوه اهداف ایمنی راه مرتبط با آرمانهای توسعه پایدار (SDG) در بندهای ۳ و ۱۱ به این مسایل پرداخته شدهاست.
کمیسیون جهانی اقلیم و اقتصاد در گزارش خود در سال ۲۰۱۴ به اهمیت نقش سیاست گذاری برای قابلیت پیاده روی و بهبود اتصال به حملونقل همگانی برای عابران پیاده و دوچرخه سواران به عنوان بخشی از یک استراتژی برای دست یابی به شهرهایی با تولید کربن کم (Low Carbon City) اشاره کردهاست و در مورد اثرات منفی آسیبهای شدید تصادفات جاده ای هنگامی که سیستم حملونقل شهری در حال گسترش است، هشدار دادهاست.
این پیام در مجمع توسعه آفریقا که توسط دبیرکل سابق سازمان ملل، کوفی عنان مدیریت میشود، تکرار شد و در باره افزایش تلفات تصادفات در شهرهای جنوبی صحرای بزرگ آفریقا هشدار داده شد.
آگاهی در مورد اینکه تفکر سیستم ایمن، نقش اساسی در برنامه ریزی کاربری زمین و مدیریت حملونقل ایفا میکند، در حال افزایش است.
گزارش منتشر شده در سال ۲۰۱۶ با موضوع سلامت شهری توسط سازمان بهداشت جهانی و UN Habitat به عنوان بخشی از فرآیند Habitat III برای “دستور کار جدید شهری (New urban Agenda)، بر سیستم ایمن به عنوان یک چارچوب برای دست یابی به سرعت پایین وسایل نقلیه، خطوط جدا شده دوچرخه سواری و بهبود تسهیلات پیاده روی تاکیدهاست.
این مساله در مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۲۰۱۶ مطرح شدهاست:
“با توجه به اینکه بیشتر مصدومیتها و تلفات تصادفات جاده ای در مناطق شهری رخ میدهد”، مذاکره کنندگان Habitat III را به “توجه ویژه به ایمنی معابر شهری و دسترسی به حملونقل همگانی ایمن، ارزان، در دسترس و پایدار و مدهای حملونقلی غیرموتوری، توجه به نیازهای کسانی که در شرایط آسیب پذیری قرار دارند مانند زنان، کودکان، افراد با معلولیتهای جسمی و سالخوردگان، در دستور کار جدید شهری دعوت کردهاست.”
مسیر اصلی دروس مدیریت ایمنی معابر شهری در باکس زیر از بالا به پایین دنبال کنید.